اگر بخوایم خیلی دقیق صحبت کنیم، زمین شناسان صفحان زمین رو به سه دسته تقسیم کردن: صفحات اصلی، صفحات فرعی و میکروصفحات.
صفحات اصلی: این صفحات مساحتی بیش از ۲۰ میلیون کیلومتر مربع دارند.
- صفحه اقیانوس آرام
- صفحه آمریکای شمالی
- صفحه اوراسیا
- صفحه آفریقا
- صفحه جنوبگان
- صفحه هند-استرالیا
- صفحه استرالیا
- صفحه هند
- صفحه آمریکای جنوبی
همینطور که میبینید، در واقع ۷ صفحه اصلی وجود داره. صفحه هند-استرالیا شامل دو صفحه دیگه است. از آونجا که صفحه هند نزدیک به ۱۲ میلیون کیلومتر مربع هست، معمولا با صفحه استرالیا یکی حساب میکنن.
صفحات فرعی: این صفحات مساحتی بین ۱ میلیون کیلومتر مربع تا ۲۰ میلیون کیلومتر مربع دارند.
- صفحه سومالی
- صفحه نازکا
- صفحه دریای فیلیپین (در برخورد با صفحه اقیانوس آرام گودال ماریانا رو ایجاد کردن که عمیقترین مکان پوسته است)
- صفحه عربستان
- صفحه کارائیب
- صفحه کوکوس
- صفحه کارولین
- صفحه اسکوشیا
- صفحه برمه
- صفحه نیو هبریدز
میکروصفحات: صفحاتی با مساحت کمتر از یک کیلومتر مربع هستند که در واقع در کنار هم صفحات اصلی رو تشکیل میدن. هر صفحه اصلی شامل تعدادی صفحه میکرو هست. تعداد صفحات میکرو نزدیک به ۴۰ عدد میرسه. مثلاً صفحه ایران که بخشی از صفحه اوراسیا است.
در برخورد دو ورقه اقیانوسی نیز پدیده فرورانش رخ می دهد یعنی یک ورقه به زیر دیگری فرو رفته و آتشفشانی در بستر اقیانوس می سازد که به صورت جزایر آتشفشانی یا جزایر قوسی مشخص می شوند.
جزایر قوسی ژاپن و فیلیپین حاصل برخورد دو ورقه اقیانوسی هستند.
ایجاد شکستگی های گسل را می توان با پدیده جابجایی ورقه های سنگ کره توجیه کرد. حرکت امتداد لغز ورقه ها می تواند منجر به ایجاد شکستگی و گسل کند.
زمین شناسان به بخش نرم کرهٔ زمین که زیر سنگکره واقعشده و بخشهایی مانند گوشتهٔ بالایی را دربر میگیرد سست کره یا خمیر کره می گویند. این لایه از حدود ۱۰۰ کیلومتری (۶۰ مایلی) درون زمین آغاز شده و تا ۷۰۰ کیلومتری (۴۵۰ مایلی) درون زمین گسترش مییابد. چنین به نظر می رسد که دمای این لایه حدود ۱۳۰۰ درجه سانتی گراد باشد. منشا این گرما، به طور عمده تجزیهٔ مواد رادیواکتیو است. در طول عمر زمین، این گرمای درونی به طور آرام تولید شده و در درون زمین محفوظ و محبوس ماندهاست تا جایی مثل آتشفشان این فرصت را پیدا کند که به سطح زمین برسد. از این رو چنین به نظر می رسد که میان خمیر کره و فعالیت های آتشفشانی هماهنگی ای وجود دارد که به تعادل درون زمین ختم می شود.
زمین شناسان به بخش نرم کرهٔ زمین که زیر سنگکره واقعشده و بخشهایی مانند گوشتهٔ بالایی را دربر میگیرد سست کره یا خمیر کره می گویند. این لایه از حدود ۱۰۰ کیلومتری (۶۰ مایلی) درون زمین آغاز شده و تا ۷۰۰ کیلومتری (۴۵۰ مایلی) درون زمین گسترش مییابد. چنین به نظر می رسد که دمای این لایه حدود ۱۳۰۰ درجه سانتی گراد باشد. منشا این گرما، به طور عمده تجزیهٔ مواد رادیواکتیو است. در طول عمر زمین، این گرمای درونی به طور آرام تولید شده و در درون زمین محفوظ و محبوس ماندهاست تا جایی مثل آتشفشان این فرصت را پیدا کند که به سطح زمین برسد. از این رو چنین به نظر می رسد که میان خمیر کره و فعالیت های آتشفشانی هماهنگی ای وجود دارد که به تعادل درون زمین ختم می شود.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.